woensdag 9 september 2009

Het verlies van youtube

Youtube is de nummer één videosite van de wereld. Met een marktaandeel van 41 % is Youtube veruit de meest succesvolle video-upload website. Er wordt veel geld verdiend, maar helaas voor Youtube is de kostenpost veel groter. Met de advertentie-inkomsten worden dit jaar ongeveer 240 miljoen dollar verdiend. Dat is een stijging van 20 % ten opzichte van vorig jaar. Maar ondertussen groeien ook het aantal videostreams. Volgens analisten zal Youtube dit jaar 75 miljard videostreams uitgeven, dat een stijging betekent van 38 procent ten opzichte van vorig jaar. De kosten komen uit op ongeveer 711 miljoen dollar. Als we de inkomsten van de kosten afhalen komen we uit op een verlies van ongeveer 470 miljoen.
Google, die sinds oktober 2006 eigenaar van Youtube is (bron), kampt dus met een groot probleem. Google zal zich meer moeten gaan richten op zogenaamde premium content, die content is voor grote mediabedrijven aantrekkelijker om bij te adverteren dan user generated content, oftewel publieksfilmpjes. Youtube werd bekend als een platform voor en door het publiek. Door zich te richten op premium content lijkt Google af te stappen van dit publieks-idee. Youtube heeft met ondermeer Time Warner al een deal gesloten. Dit betekent dat de video-site fragmenten gaat uitzenden van televisieprogramma's en films van het mediaconcern. Eerder dit jaar sloot Youtube een overeenkomst met Universal, en een deal met Sony is in de maak. Hopen dat Google uit deze youtube-crisis komt. Maar ik vraag me af of de populariteit van youtube blijft stijgen wanneer de publieksfilmpjes op de achtergrond worden geduwd.

Niet grappig Frans

De Brabantse Laura is woedend op het trosprogramma Bananasplit. Tijdens de Tros-ledenreis naar Curaçao werd de veertigjarige Laura samen met haar moeder Corrie uit de rij voor de douane gehaald voor een grap met Bananasplit. Er werd haar verteld dat ze verdacht werd van het smokkelen van drugs en wapens. Laura, die in het verleden een hartoperatie heeft ondergaan, raakte in paniek toen ze hoorde dat ze misschien inwendig onderzocht moest worden. Haar man André reageert in de Telegraaf: “Dit is niet leuk. Mijn vrouw had ter plekke wel dood kunnen vallen!”

Bananasplitpresentator Frans Bauer vertelt aan RTL Boulevard: “Ik denk dat Laura's man dit zelf verzonnen heeft. We zagen al direct dat Laura en haar moeder niet geschikt waren voor de grap. We hebben die grap toen uitgehaald met twee andere stellen.” Ook zegt Bauer dat er geen drugs bij de grap betrokken waren. “Het was een grap met kikkers. De enige die roept dat er drugs in het spel waren, is haar man.” Van het voorval zelf heeft Frans Bauer overigens helemaal niets meegemaakt, hij zat namelijk in een kast verstopt. Opmerkelijk, want aan de ene kant beweert Bauer dat er geen dergelijke grap met Laura en Corrie is uitgehaald, maar aan de andere kant zegt hij niets te hebben meegemaakt omdat hij in een kast zat verstopt. Tijd om uit die kast te komen Frans, wat is nu waar en wat is niet waar?

Wie er uiteindelijk gelijk heeft zal voor de rechter uitgevochten moeten worden. Laura’s echtgenoot heeft inmiddels advocaat Bram Moszkowicz ingeschakeld. Hij wil de Tros aansprakelijk stellen voor de schade die Laura geleden heeft. Als de Tros wist van Laura’s hartproblemen en de grap daadwerkelijk is uitgehaald, zal de Tros nog wel eens een flinke geldsom mogen neerleggen volgens Moszkowicz. De grap zullen wij in ieder geval nooit te zien krijgen, de omroep heeft aangegeven de beelden niet uit te zenden.

dinsdag 8 september 2009

Het nieuwe font van Ikea


VERDANA



FUTURA



Ikea heeft na vijftig jaar hetzelfde lettertype besloten om een ander font te gebruiken voor hun nieuwste catalogus. De catalogus, volgens het bedrijf het meest gedrukte boek ter wereld, verschijnt 14 september in Nederland. Het oude vertrouwde Ikea-boekje met als hoofdpersonen Klippan, Malm en Billy is elke keer weer een genot om te lezen. In het buitenland is de catalogus al uit, vele mensen waren in shock toen ze de grote verandering van de Ikea-catalogus zagen. Ikea heeft namelijk haar oude lettertype Futura aan de kant gezet voor het font Verdana. En dat vinden veel mensen niet leuk, vooral de lettertype-experts zijn niet blij met de verandering van font. De Roemeense designer Marius Ursache begon twee weken geleden een online handtekeningenactie onder het motto “Ikea, doe alsjeblieft Verdana de deur uit”. Vorige week zondag hadden al 2700 mensen hun digitale handtekening gezet.
“What’s the big deal?” Inderdaad, waar maakt men zich druk om? Na vijftig jaar hetzelfde lettertype zou je toch denken dat verandering wel een keer goed zou zijn. Om de grote ophef te begrijpen moeten we eerst de geschiedenis en functie van Verdana weten. Het lettertype Verdana werd namelijk speciaal ontwikkeld voor digitaal gebruik. Uit verschillende tests is naar voren gekomen dat de digitale lezer Verdana als best leesbaar kiest. Zelfs op een klein beeldscherm is Verdana goed te lezen. Dit komt door de brede letters met ruimte ertussen, door de grote hoeveelheid letterwit is het lettertype ook in kleine lettergroottes goed leesbaar. Dat Ikea Verdana nu ook gebruikt voor gedrukte media wordt door de ontwerpers niet gewaardeerd. Het lettertype is namelijk niet bedoeld voor gedrukte teksten. Ikea zelf maakt zich blijft rustig onder alle commotie: “Het zijn vooral de experts die zich hier druk om maken, het gewone publiek zal er weinig moeite mee hebben.” Ik vind dat Ikea gelijk heeft. Ikea heeft een nieuw lettertype, maar ik kan nog steeds lezen hoe spotgoedkoop een kastje is en in welke stelling en in welk vak ik het kan ophalen. Maar die gebruiksaanwijzing… Tsja, die is en blijft onleesbaar.



Inglourious basterds, roemloos onsmakelijk

De nieuwste film van Quentin Tarantino, afgelopen zaterdag zag ik hem in de bioscoop. Inglourious Basterds is geïnspireerd of de Spaanse film Quel Maledetto treno blindato (Inglorious Bastards). Tarantino gaf zijn filmtitel bewust een verkeerde spelling. Waarom hij dit deed laat hij nog niet los. De film vertelt over een Joods-Amerikaans elitepeloton dat in de 2e Wereldoorlog naar Frankrijk komt om zoveel mogelijk nazi’s te doden en te scalperen. Anders dan de titel doet vermoeden gaat niet de film niet alleen over deze basterds of bastards, een groot deel van de film gaat over een Joodse vrouw die in Parijs onder een valse naam een bioscoop runt. Haar naam is Shoshanna en haar hele familie is door de Nazi’s vermoord. Reden genoeg om te besluiten om tijdens de première van een Duitse film in haar bioscoop alle aanwezige Duitse officieren uit te roeien. Shoshanna besluit om samen met haar zwarte en enigste personeelslid de bioscoop tijdens de première in brand te steken. De Basterds hebben echter hetzelfde plan als Shoshanna in gedachten.
Hoewel ik nog nooit eerder een film van Tarantino heb bekeken, had ik het gevoel dat ik deze film gezien moest hebben. Ik moet toegeven dat mijn belangstelling vooral gewekt werd door cast. Brad Pitt, Eli Roth en Mike Myers zijn immers grote namen. Inglourious basterds is me zeker niet tegengevallen. Van te voren werd ik gewaarschuwd voor de zeer expliciete en gewelddadige filmstijl van Quentin Tarantino. Ik moest inderdaad een paar keer mijn hoofd wegdraaien van het grote doek. Ooit gezien hoe bij iemand de schedelhuid eraf werd gesneden, oftwel gescalpeerd werd? Ik ook niet, maar te horen aan de geluiden van de mensen die wèl zaten te kijken was het geen pretje. Het scalperen van de Nazi’s was niet het enige dat mij deed rillen van afschuw. Ook de scène waarin het hoofd van een Nazi met een knuppel kapot word geslagen was zeer onaangenaam om naar te kijken. Maar afgezien van deze bloederige scènes was de film zeer boeiend. Tarantino beweert dat als de hoofdpersonen in zijn film echt hadden
geleeft tijdens WO2 de oorlogsgeschiedenis een andere wending had aangenomen. Dit betwijfel ik echter zeer. Hoe kan een Joods meisje een bioscoop runnen en bovendien een wereldpremière voor der Führer organiseren zonder dat iemand doorheeft dat ze Joods is? Tien jaar lang was Tarantino bezig met het schrijven van dit script. Een beetje te lang naar mijn inzicht. Inglourious bastards is een boeiende en originele film met een vleugje humor. Maar ik kan deze film helaas niet aan mijn lijstje van favoriete films toevoegen.